Sa Pa - Reisverslag uit Sa Pá, Vietnam van brupakaan - WaarBenJij.nu Sa Pa - Reisverslag uit Sa Pá, Vietnam van brupakaan - WaarBenJij.nu

Sa Pa

Door: Brupakaan

Blijf op de hoogte en volg

21 Januari 2010 | Vietnam, Sa Pá

Na een vlot verlopen nachtelijke treinreis - we hebben zelfs vrij goed geslapen - zijn we sinds vanochtend in Sa Pa, noordwest-Vietnam, dicht bij de Chinese grens aangekomen. 'My hotel' Tony heeft ons in een goed hotel te logeren gelegd: Royal View Hotel, met ruime, verzorgde kamers. De verslagjes die we erover gelezen hebben op de website van Tripadvisor, begrijpen we niet zo goed. We werden zowel in het restaurant als in het hotel bijzonder vriendelijk onthaald. De meeste Vietnamezen, om niet te zeggen alle Vietnamezen, zijn bijzonder vriendelijk en behulpzaam. Bijzonder hartelijke mensen, durven we zelfs stellen. Jammer dat de taal - in beide richtingen - een moeilijk te overwinnen obstakel is, waardoor een echt gesprek enorm moeilijk is. Heel weinig mensen spreken Engels. Veel doen hun best, geven de indruk dat ze ons begrijpen, maar vaak klopt dat niet. Je weet het eigenlijk nooit en de mensen die dan wel vlot of voldoende Engels spreken, doen dat nogal eens op een voor ons haast niet te begrijpen manier. Ze laten vaak de eindlettergreep van een woord weg. Zeggen 'rai' als ze 'rice' bedoelen of vragen om onze 'tok' af te geven aan de ingang van het mausoleum. Onze 'tok'? 'Tok'? Tot de jongedame aan de security-check het woord opschreef: 'torch'.
Vietnamees wordt wel geschreven met de letters van ons alfabet, maar is duidelijk gebaseerd op een letterteken-taal, zoals het Chinees, waarin elk letterteken een bepaalde betekenis heeft. 'Xe', spreek uit
'sa' staat bijvoorbeeld voor elke vorm van vervoermiddel en wordt door een ander woord gevolgd om de aard ervan aan te duiden. 'Xe om' is een motorfiets, 'Xe buyt' is een bus,, 'xe lua' een trein en 'xe dap' een fiets. Ze schrijven hier ook niks aan elkaar. Café bijvoorbeeld is Châ Phé. Het zijn de Fransen die het gebruik van ons alfabet hier ingevoerd hebben, maar ze hadden duidelijk niet voldoende klinkers om alle klanken weer te geven. Het woord 'ma' wordt op maar liefst 6 verschillende manieren geschreven, één keer zonder en vijf keer met een (verschillend) accent- of ander teken op de 'a'. Je kunt het dus ook op 6 verschillende manieren uitspreken, met - of wat had je gedacht - uiteraard 6 verschillende betekenissen. Opletten is de boodschap, want zonder dat je het weet, noem je je moeder hier een geest, of een paard, of een heks. We hebben alle begrip voor de taalproblemen van de Vietnamezen. Die van ons zijn nog groter. We zouden soms wel willen, maar van een eenvoudig 'nee' 'Không' geschreven, 'kawm' uitgesproken, zijn we zelfs niet zeker. Laat staan dat we aan iemand zouden vragen: "Ban
co noi duoc tiêng Anh không?" maar dan met veel meer accent- en woordtekens dan er op ons pc-tje voorzien zijn. Het zou moeten klinken als "Baan go noy duhr erk ding ang kawm?" en betekent: "Do you speak English?" Om maar te zeggen.

Sa Pa is een stad in de bergen, op ongeveer 1650 meter hoogte en is vooral boeiend omwille van de verschillende ethnische minderheden die in de regio leven: de zwarte H'mong, de bloemen H'mong en de rode Dzao bijvoorbeeld, genoemd naar de traditionele, maar verschillende klederdracht. Na het ontbijt zijn we met onze H'mong gids, een jongedame van 21, op stap geweest door het stadje. Levendig. Veel kinderen op straat die allerlei spullen proberen te verkopen en vrouwen ook, die hetzelfde proberen. De mannen blijven meestal thuis, vertelde ze, om te werken. Loopt het hier vol geëmancipeerde vrouwen en is de H'mong-man het prototype van de nieuwe man?

Na een rijkelijke en bijzonder lekkere lunch - we zijn niets anders gewoon; het eten is hier overal ongemeen lekker - zijn we afgedaald naar het dorpje Cat Cat, een H'mong-dorp. Alle bergwanden zijn in terrasvorm aangelegd, voor de rijstcultuur. Omdat het winter is,liggen die er dor bij, maar als de lentegroene rijst hier overvloedig groeit, kan dat niet anders dan schitterend zijn. Maar ook vandaag hebben we - ondanks het regenbuitje op de terugweg - genoten van wat dit hoekje van Vietnam ons te bieden heeft. Morgen wandelen we met de gids naar haar dorp, Lau Chai. We denken tenminste dat ze dat gezegd heeft. Vingers kruisen voor mooi weer.

  • 21 Januari 2010 - 13:00

    Sonni:

    hallo iedereen, eindelijk kunnen we jullie bereiken, heel de week ging de site niet open, lijkt mij erg mooi daar, alleen de taal zal dan wel probleem zijn, meestal op jullie andere vakanties kon je toch met engels of spaans terecht, zijn de mensen echt zo vriendelijk of is het zoals in thailand (zegt steven die kennis van mij) die zegt dat daar ook iedereen zo vriendelijk is maar dat dat gewoon een houding is naar de buitenlanders toe en dat het nep is, dus let beetje op, hoop dat jullie verder mooi weer hebben want dat is toch plezanter en veel fotos meebrengen, groetjes voor deze week en hoop dat we je volgende week weer kunnen bereiken
    sonni

  • 21 Januari 2010 - 17:58

    Annelies En Luc:

    we zijn benieuwd naar meer foto's....
    geniet, bewonder , en verwonder, zou ik zeggen!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Vietnam, Sa Pá

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 184
Totaal aantal bezoekers 23575

Voorgaande reizen:

18 Januari 2019 - 20 Februari 2019

Zuid-Afrika

14 Januari 2010 - 12 Februari 2010

Vietnam, van Hanoi naar Ho Chi Minh

02 September 2007 - 01 Oktober 2007

El viaje de los siete vuelos

Landen bezocht: