Hoi An : Moeten er nog kostuums zijn ?

Het mag wel gaan komen, dat zonnetje, zo eindigde Paul zijn vorig verslag. Wel, het is er, en hoe ! Het is slechts 130 km, van Hué naar Hoi An, een busrit van 4 uur, maar wat een verandering in het klimaat. Het weliswaar zachte, maar vooral grijze weer van het noorden heeft in één klap plaatsgemaakt voor (sub)tropische warmte : 28 graden overdag, rond de 22 's nachts. En dit is nog maar Centraal-Vietnam, wat gaat dat in het zuiden zijn ? Gelukkig is het hier putje winter. Hoi An is volgens de gidsen de mooiste stad aan de kust, en de aangenaamste om te verblijven. Maar waar het vooral voor gekend is : je kan hier kostuums op maat laten maken, echte kwaliteitspakken, geen toeristenrommel. Er zijn hier zo'n 5OO (vijfhonderd !) couturierswinkels die allemaal maatwerk afleveren. De duurdere zijn ook de beste. In de goedkopere kan je voor 100 dollar een pak kopen, volgende dag klaar, maar bij de betere kan het tot 250 dollar kosten, afbieden uitgesloten. Maat nemen, een uur beslissen over alle details : hoeveel knopen vooraan, hoeveel op de mouw, welk soort zakken,beetje gecentreerd, ietsje meer ? En je moet 3 tot zelfs 5 keer terugkomen om te passen. Het resultaat is schitterend kwaliteitswerk. Vele toeristen combineren hun Vietnamreis met de aanschaf van een pak. Voor wie echt een pak nodig heeft een aanrader : je halve reis is ermee uitgespaard.
We zijn toevallig op een mooi moment in Hoi An : iedere maand op de avond van volle maan wordt 's avonds van 7 tot 9 uur alle elektrisch licht gedoofd en wordt de mooie oude stad verkeersvrij gemaakt (geen brommertjes meer). Duizenden rode lampionnetjes en kaarsjes vormen de enige verlichting en op de rivier, die langs de oude stad stroomt, laten de mensen honderden rode of oranje papieren vlotje te water met daarop brandende kaarsjes, die dan zachtjes wegdrijven : een feeëriek gezicht. We hebben er gisterenavond van kunnen genieten.
Vandaag hebben we weer een fiets gehuurd (kostprijs 1 euro voor een dag) en we hebben de hele dag rondgetoerd op het platteland, doorheen de rijstvelden, al helemaal in het groen, met daarin honderden witte reigers, een soort die hier meer voorkomt dan bij ons mussen. Het is te mooi om te beschrijven : overal bloeiende struiken, palmbomen met kokosnoten, bananenbomen met vruchten, en overal water en bootjes. De brandende zon heeft voor wel wat zonnebrand gezorgd natuurlijk, en de mannen vertonen wielrennerskenmerken : witte bovenarmen tot waar het T-shirt reikte, en daaronder roodbruin verbrande onderarmen.
Omdat dit het halfwegpunt van de reis is, en omwille van de leuke beschrijvingen die we van Hoi An hadden, waren we van plan hier vijf nachten te blijven, en hadden we een uitstekend hotel uitgezocht. Die vijf nachten gaan er al zes worden, want de vlucht naar Na Thrang, voorzien voor maandag 1 februari, was uitverkocht, en we hadden de keuze tussen één dag later vliegen of zowat 1O uur in een bus of trein zitten. Die keuze was snel gemaakt. We blijven hier tot 2 februari.