Lago Titicaca
Door: Brupakaan
23 September 2007 | Peru, Puno
Donderdagvoormiddag besteed aan praktische dingen (bus, boot). 's Namiddags bezochten we de chulpas (graftorens) in Sillustani. Op deze plaats begroeven de Colla's en later de Inca's hun doden, in ronde torens. Belangrijke personen werden met heel hun familie begraven. Als de heer des huizes stierf, ging de hele familie eraan. De eeuwigheid in gaan in hurkstand kunnen we bezwaarlijk comfortabel noemen. Tijdens de taxirit naar de site stopte de chauffeur bij het verlaten van de stad. Hij verwijderde alle uiterlijke kenmerken van een taxi. Op onze vraag naar de reden ervan antwoordde hij dat het ding op het dak zou kunnen afbreken door de wind. Toen hij op de terugweg een politiecontrole opmerkte, draaide hij een stoffige, haast onberijdbare zijstraat in. Even verder reden we opnieuw in een officiële taxi. Onze chauffeur bracht alle attributen opnieuw aan. De wind was blijkbaar gaan liggen.
Vandaag vertoefden we voornamelijk op het water. Via de Uroseilanden zetten we koers naar het eiland Taquile, in het Titicacameer. Drie uur varen, met als eerste stop de beroemde drijvende eilanden (Uros). Op de 48 eilanden, gemaakt van riet, leven zo'n 2000 mensen, die vroeger vissen vingen en nu vooral toeristen. Vreemde constructies, toch. Isla Taquile is een 6 km2 groot eiland, ongeveer 35 km ver in het meer. Hier leven eveneens zo'n 2000 mensen, voornamelijk van de landbouw op de talrijke terrassen. Om vanaf het haventje het marktplein te bereiken, moet je meer dan 500 trappen doen. Toch hijgen op 4000 meter hoogte. Alhoewel je niet echt de indruk hebt dat je in het hooggebergte zit. De eilandbewoners hebben een eigen cultuur en eigen tradities. Aan het hoofddeksel van de mannen kun je zien of hij al dan niet getrouwd is. Bij een rode muts hoef je als vrouw geen moeite meer te doen. Al bezet. Een rood-witte muts is kansrijker.
We hadden geluk vandaag, een stralend zonnige dag, met blauwe hemel en dito water. De hele reis hebben we al behoorlijk tot goed weer gehad, maar dit was wel een uitgesproken schitterende dag.
Morgen de bus op naar Arequipa, de witte stad. Het laatste hoofdstuk van de reis.
BRUnoPAulKAthleenANnnemie
Vandaag vertoefden we voornamelijk op het water. Via de Uroseilanden zetten we koers naar het eiland Taquile, in het Titicacameer. Drie uur varen, met als eerste stop de beroemde drijvende eilanden (Uros). Op de 48 eilanden, gemaakt van riet, leven zo'n 2000 mensen, die vroeger vissen vingen en nu vooral toeristen. Vreemde constructies, toch. Isla Taquile is een 6 km2 groot eiland, ongeveer 35 km ver in het meer. Hier leven eveneens zo'n 2000 mensen, voornamelijk van de landbouw op de talrijke terrassen. Om vanaf het haventje het marktplein te bereiken, moet je meer dan 500 trappen doen. Toch hijgen op 4000 meter hoogte. Alhoewel je niet echt de indruk hebt dat je in het hooggebergte zit. De eilandbewoners hebben een eigen cultuur en eigen tradities. Aan het hoofddeksel van de mannen kun je zien of hij al dan niet getrouwd is. Bij een rode muts hoef je als vrouw geen moeite meer te doen. Al bezet. Een rood-witte muts is kansrijker.
We hadden geluk vandaag, een stralend zonnige dag, met blauwe hemel en dito water. De hele reis hebben we al behoorlijk tot goed weer gehad, maar dit was wel een uitgesproken schitterende dag.
Morgen de bus op naar Arequipa, de witte stad. Het laatste hoofdstuk van de reis.
BRUnoPAulKAthleenANnnemie
-
23 September 2007 - 07:39
Ann:
Wat een avonturen toch... Zalig om via deze weg wat te mogen 'delen' in de indrukken... Intussen hebben wij hier ook enkele 'stralende' dagen - voor morgen wordt opnieuw regen voorspeld... -
23 September 2007 - 18:22
Harry:
het ziet er allemaal heel aanlokkelijk uit. We zijn dan ook verschrikkelijk jaloers dat we dat niet mogen meemaken
Geniet nog verder van de laatste episode -
24 September 2007 - 15:46
Maria Ooms:
Geniet nog van jullie laatste stukje reis....fijn dat ik heb mogen mee op reis gaan met jullie...ben helemaal onder de indruk....dit weekend hebben we mogen genieten van een nazomers weekend...vandaag is het weer terug herfst...tot binnenkort -
25 September 2007 - 11:33
Kim:
Geniet nog van jullie reis. Het is zeer leuk om jullie verhalen te lezen. Ik ben ondertussen ook weer stilaan aan het inpakken. Vrijdag vertrek ik richting Madagascar. Ben wel benieuwd naar mijn groep. Ik heb zelfs iemand mee van 70 jaar!
-
26 September 2007 - 12:34
Ivo:
Het is hier ondertussen rumoerig en triest herfstweer geworden. Dat is op training echter niet te merken. Daar wordt met de krachten gewoekerd. De Neteloop spookt blijkbaar door velerlei hoofden. Vooral de vrouwen in onze groep geven het helse tempo aan. In het bijzonder ene Annick V. schept er zichtbaar genoegen in de mannen (nou ja, mannen) aan de rekker te hangen. Benieuwd waar dat gaat eindigen!
-
27 September 2007 - 06:36
Jelle:
Aanvullend op Ivo: En ik denk dat het er nog straffer aan toe gaat gaan. Ik heb immers gehoord dat volgende week of de week erna jullie groep aan de beurt is om te leren hoe je versnellingen moet doen. Instructeur: De Vic. Er zijn al slachtoffers gevallen. Guy zei: "ik kom ni meer..." :-) om te lachen weliswaar..
Het zal wel spijtig zijn dat het er bijna op zit.. Maar ja, binnenkort zien jullie jullie lieftallige kinderen weer.. ik zal alvast wat opruimen. :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
